Leishmaniase (hond)

Uit wikilab
Versie door Wikilab (Overleg | bijdragen) op 12 sep 2015 om 11:24

Ga naar: navigatie, zoeken

Dog.svg

Leishmania is een genus van trypanosomatid protozoa en veroorzaakt de ziekte Leishmaniase vooral bij honden en de mens. Ook katten kunnen geïnfecteerd worden, maar klinische gevallen zijn veel minder bekend. Het wordt verspreidt door zandvliegen van het henus Phlebotoma in de Oude Wereld World, en het genus Lutzomyia in de Nieuwe Wereld.

De parasiet

Levenscyclus

Vrouwelijke zandvliegen infecteren zich tijdens een bloedmaaltijd met amastigoten die zich na 7-14d bij een temperatuur >18°C delen en ontwikkelen tot promastigoten. Gastheren worden geïnfecteerd door een steek van een geïnfecteerde vrouwelijke zandvlieg. De promastigoten worden gefagocyteerd of invaderen actief macrofagen en granulocyten waarin ze zich delen en ontwikkelen tot amastigoten die op hun beurt vrijkomen en opnieuw cellen infecteren.

Leishmaniasis life cycle diagram en.svg

Transmissie

  • Steek van zandvliegen
  • Iatrogene transmissie dmv transfusie
  • Directe venerische transmissie werd beschreven [1] [2][3]
  • Verticale transmissie in-utero [1]

Verspeiding van Leishmania spp. in Noord-Afrika

De ziekte

  • Incubatie: 3 m tot meerdere jaren in functie van de immuuncompetentie
  • Primaire vermeerdering thv de huid, vervolgens proliferatie via lymfe en bloed en tenslotte in diverse organen
  • Asymptomatische dragers zijn mogelijk en vormen een reservoir

Ziekteverloop

Symptomen

  • Vaak geen
  • Huidletsels waar de Phlebotomen gestoken hebben: oorschelpen, neus en abdomen. Kleine papillaire ulcera, vaak zelflimiterend.
  • 25% seroconverteert met verspreiding naar andere organen en veralgemeende symptomen
    • Veralgemeende lymfadenopathie, gewichtsverlies, anorexie en zwakte
    • Vaak fataal zonder behandeling
  • Veralgemeende huidletsels
  • Spieratrofie
  • Epistaxis
  • Oogletsels
  • Zenuwsymptomen

Pathologische veranderingen

  • Poly-arthritis
  • Glomerulonefritis

Diagnose

Aspecifiek

Specifiek

  • Amastigoten zichtbaar in punctie lnn of beenmerg
  • Leishmania antistoffen
    • Serovonversie pas na 8-12w p.i.
    • Gaat niet steeds gepaard met symptomen
  • Leishmania PCR op biopt van huid, lnn of beenmerg

Referenties

  1. 1,0 1,1 Turchetti et al.: Sexual and vertical transmission of visceral leishmaniasis. J Infect Dev Ctries 2014;8:403-7. PMID: 24727504.
  2. Silva et al.: Venereal transmission of canine visceral leishmaniasis. Vet. Parasitol. 2009;160:55-9. PMID: 19046812. DOI.
  3. Riera & Valladares: Viable Leishmania infantum in urine and semen in experimentally infected dogs. Parasitol. Today (Regul. Ed.) 1996;12:412. PMID: 15275299.