Alfa globulines

Uit wikilab
Versie door Wikilab (Overleg | bijdragen) op 16 nov 2012 om 16:35

Ga naar: navigatie, zoeken

zie eiwitelectroforese

Doelorganen Eiwitten
Staal Serum
Minimum hoeveelheid
Methode Agarose-electroforese
Resultaat

zie eiwitelectroforese

Interpretatie

Tijdens inflammatoire/infectieuze aandoeningen verhoogt de lever zijn productie van acute faze eiwitten en dit ten nadele van albumine: verhoogde alfa-fracties en mild verlaagde albuminefractie is typisch. Aansluitend produceert het immuunsysteem een reeks immuuneiwitten (vnl. Ig’s) waardoor een verdere stijging waargenomen wordt van de alfa2, beta of gamma fracties of een combinatie hiervan.

Wijzigingen in de alfa2-fractie worden enerzijds waargenomen door een procentuele verhoging van de fractie en anderzijds de neiging tot het vormen van een piekje met of zonder verhoging. Hiertoe behoren: TBG (thyroxine bindend globuline) α1-Foetoproteïne α1-Antitrypsine α1-Antichymotrypsine α1-Glycoproteïnezuur (orosomucoïd, seromucoïd) α1-Antithrombine III α1-Lipoproteïne-A α2-Lipoproteïne-B α2-Macroglobuline α2-globuline Ceruloplasmine Serum Amyloïd A (SAA) Haptoglobine Proteïne C Transcortine

Hond Alfa1 neemt af vanaf de geboorte tot 3m ouderdom en blijft dan stabiel. Alfa2 stijgt vanaf de geboorte tot 6m, blijft tot 7j stabiel en stijgt opnieuw lichtjes.