Penicilline
Penicilline interfereert met de synthese van de bacteriële celwand waardoor die verzwakt en scheurt. De bindingsplaatsen of penicilline-bindende proteïnes (PBP) zijn enzymes die normaliter crosslinks leggen tussen de moleculen van de celwand zodat een sterk webachtige structuur gevormd wordt.[1]
Inhoud
Spectrum
Het spectrum beperkt zich tot de meeste Streptococcus spp., niet penicillinase-producerende Staphylococcus spp. en sommige Gram- (Arcanobacterium, Listeria monocytogenes en Pasteurella multocida). Vele anaeroben zijn gevoelig waaronder Fusobacterium, Peptococcus, Peptostreptococcus en somige Bacteroides spp. (behalve Bacteroides fragilis) en Clostridium. Ook spirocheten waaronder Leptospira en Borrelia burgdorferi zijn gevoelig.
Pseudomonas, de meeste Enterobacteriaceae en penicillinase-producerende Staphylococci zijn resistent.
Resistentie ontwikkelt zich door productie van ß-lactamasen, verminderde penetratie van de buitenste celmembraan en mutatie van de PBP waardoor penicilline niet langer kan binden.
Resistentie
Ampicilline is gevoelig aan ß-lactamase.
Kruisresistentie
- Amoxicilline
- Ampicilline
Indicaties
Konijn[2]
- venereale spirochaetose (Treponema cuniculi)
- Pasteurellose
Posologie
Hond en kat[3]
- 30 000 IU/kg (30 mg/kg) sid
Paard [4]
- K, Na: 20 000 IU/kg q 6–8 h IV
- Procaine: 20 000 - 24,000 IU/kg q 12–24 h, IM
Konijn[2]
- 40 000 IU/kg (40 mg/kg) SC sid
Referenties
- ↑ Veterinary Pharmacology and Therapeutics; Jim E. Riviere & Mark G. Papich; 2009; ISBN 9780813820613
- ↑ 2,0 2,1 Textbook of rabbit medicine; Frances Harcourt-Brown; 2001; ISBN 0 7506 4002 2
- ↑ "BCFI (blauwe boekje)". http://www.bcfi-vet.be/nl/texts/NAMOOOL1AL2a.php.
- ↑ Proceedings of the Annual Convention of the AAEP 2001 Pdf
