Chloride: verschil tussen versies
k (1 revision(s)) |
k (1 revision(s)) |
(geen verschil)
| |
Versie van 11 okt 2009 om 00:30
Braken, diarree.
Polyurie, polydipsie.
Dehydratatie.
| Doelorganen | Ionogram |
|---|---|
| Staal | Serum, Heparine-plasma |
| Minimum hoeveelheid | 0.2ml |
| Methode | ISE |
| Resultaat | zelfde dag |
Referentie-interval
| Laag | Hoog | Eenheid | Laag SI | Hoog SI | SI eenheid | ||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Hond | 105 | 115 | mEq/L | 372 | 407 | mg/dL | |
| Kat | 115 | 125 | mEq/L | 407 | 443 | mg/dL | |
| Paard | 99 | 109 | mEq/L | 351 | 386 | mg/dL | |
| Rund | 90 | 110 | mEq/L | 319 | 390 | mg/dL |
Conversie
mEq/L x 3.54527 = mg/dL
mg/dL x 1 = mEq/L
Interpretatie
Gevaar: Geen paniekwaarden vooropgesteld. Er valt veel meer te vrezen van metabole alkalose en hypoCa in hypochloremische dieren en van hyperosmolaliteit bij hyperchloremische.
Hypochloremie kan ontstaan door opname van meer Na dan Cl, groter verlies aan Cl dan aan Na, in hoofdzaak tgv braken.
Hyperchloremie kan ontstaan door opname van meer Cl dan Na, groter verlies aan Na dan aan Cl of renale retentie van Cl.
De veronderstelling dat veranderingen in het chloride die van natrium volgen is niet altijd waar. De hypo- of hyperchloremie die wordt gezien iam proportionele wijzigingen van natrium zijn te wijten aan schommelingen van de lichaamswaterbalans. Concentratieveranderingen die niet geassocieerd zijn met wijzigingen van natrium zijn meestal te wijten zuur-base onevenwichten. Chloride heeft de neiging om in tegengestelde zin van het bicarbonaat te variëren. Hond: Cl gecorrigeerd = Cl x 146 / Na (107-113 mEq/L) Kat: Cl gecorrigeerd = Cl x 156 / Na (117-123 mEq/L)
Abno Cl gemeten + abno Cl gecorrigeerd = echte hypoCl Abno Cl gemeten + no Cl gecorrigeerd = artefactuele hypoCl of sec. aan veranderingen in de waterbalans
