Autoagglutinatie: verschil tussen versies

Versie van 3 nov 2013 om 23:04

Spontane autoagglutinatie van RBC is gelijk aan een positieve Coomb’s test en diagnostisch voor IHA. Dit gaat meestal gepaard met erge acute anemie, icterus en hemoglobinurie. Antilichamen die RBC doen samenklitten zonder toevoeging van Coomb’s reagens worden volledige antilichamen genoemd.

Deze zijn gewoonlijk van het IgM-type omdat de grotere afstand tussen de bindingsplaatsen ivt IgG het makkelijker is voor IgM om de afstotende kracht tussen de negatief geladen RBC te overwinnen. Bovendien heeft een IgM molecule 10 bindingsplaatsen en IgG slechts 2.^[1]

Een zeldzame vorm van agglutinines zijn koude agglutinines die enkel RBC-agglutinatie veroorzaken bij lage lichaamstemperatuur. Ze kunnen necrose van extremiteiten veroorzaken door verstopping van bloedvaten waar de temperatuur laag is.

Agglutinatie vs rouleaux

Het is belangrijk om agglutinatie van rouleaux-vorming te onderscheiden. Rouleaux is het aan elkaar kitten van RBC zoals muntstukjes in een geldrolletje. Dit doet zich voor bij hoge concentraties plasma-eiwitten (inflammatoir of paraneoplastisch) maar vaak ook bij paarden en soms bij katten zonder verdere klinische betekenis.

Rouleaux verdwijnt na wassen van de RBC met fysiologische zoutoplossing, agglutinatie niet.

In het labo wordt het plasma verwijderd na centrifugatie en de cellen vervolgens geresuspendeerd in fysiologische zoutoplossing, uitgestreken en opnieuw microscopisch geëvalueerd. Eenvoudiger kan men ook 1 druppel geanticoaguleerd bloed mengen met 5 druppels fysiologisch water en een druppel hiervan natief bekijken onder de microscoop om te kijken of de agglutatinatie al dan niet verdwenen is.^[1].

In geval van koude agglutinines verdwijnt de agglutinatie na opwarmen van het bloed tot normale lichaamstemperatuur.

Referenties