Chloride

Benamingen en codes Omschrijving Chloride Synoniemen Cl Loinc 2075-0 Code DCL Aanvraagcode 0220 Afname en methode Staal Serum (Heparine) Min volume (?) 250 µL (0.25 mL) serum/plasma Methode ISE Rapportering Rubriek Biochemie Subrubriek Ionen Frequentie ma-za Doorlooptijd zelfde dag Eenheid mEq/L Alt. Eenheid mmol/L Conversie meq/L = mmol/L

Indicaties

• Braken, diarree
• Polyurie, polydipsie
• Dehydratatie
• Zuur-base onevenwicht
• Monitoring diuretica, parenterale voeding, infusie

Staalname

Serumtube

• Bij voorkeur: serum
• Alternatief: Li-Heparine plasma

Stabiliteit

• 7d bij 15-25 °C
• 7d bij 2-8 °C
• 1j bij (-20) °C

Referentie-interval

	Laag	Hoog	Eenheid		Laag SI	Hoog SI	SI eenheid
Hond	101	113	mEq/L		101	113	mmol/L
Kat	115	125	mEq/L		115	125	mmol/L
Paard	96	104	mEq/L		96	104	mmol/L
Rund	90	110	mEq/L		90	110	mmol/L

Conversie

mEq/L = mmol/L

Interpretatie

Paniekwaarden

Geen vooropgesteld.

Er valt veel bij hypoCl meer te vrezen van metabole alkalose en hypoCa en van hyperosmolaliteit bij hyperCl.

Relatie tot Na

Om de elektroneutratliteit te bewaren gaat Cl gewoonlijk vergezeld van Na. De hypo- of hyperchloremie die wordt gezien iam proportionele wijzigingen van natrium zijn te wijten aan schommelingen in de waterbalans. Desgevallend dienen de oorzaken van hypo- resp. hypernatriëmie onderzocht te worden.

Concentratieveranderingen die niet geassocieerd zijn met wijzigingen van natrium zijn meestal te wijten aan zuur-base onevenwicht. Cl variëert in tegengestelde zin van bicarbonaat zodat hyperchloremie geassocieerd wordt met metabole acidose en hypochloremie met metabole alkalose.

Het al dan niet relatief zijn van een abnormale Cl-concentratie kan als volgt berekend worden:

Hond: Cl gecorrigeerd = Cl x 146 / Na (107-113 mEq/L)
Kat: Cl gecorrigeerd = Cl x 156 / Na (117-123 mEq/L)

Abno Cl gemeten + no Cl gecorrigeerd =  secundair aan wijzigingen in de waterbalans
Abno Cl gemeten + abno Cl gecorrigeerd = Cl-wijziging onafhankelijk van Na-wijziging

Hypochloremie

• relatief (no Cl gecorrigeerd, hypoNa)
  • GI-verlies
  • verlies via lichaamsholtes (uroabdomen, ascites)
  • nierfalen
  • hypoadrenocorticisme (Addison)
  • ketonurie
  • aandoeningen gepaard met oedeeem
  • brandwonden
• opname van meer Na dan Cl
  • natriumhoudende antibiotica
  • NaHCO3
• groter verlies aan Cl dan Na
  • braken
  • ptyalisme
  • maagreflux (paard)
  • dikdarmdiarree (paard)
  • maagulcers (paard)
  • lebmaagverplaatsing (rund)
  • lebmaagatonie (rund)
  • maagruptuur
  • maagdilatatie-volvulus (hond)
  • ileus (paard)
  • nieraandoening (rund)
  • zweten (paarden)
  • chronisch respiratoire acidose
  • loopdiuretica

Hyperchloremie

• relatief (no Cl gecorrigeerd, hyperNa)
  • hemoconcentratie (dehyratatie)
  • diabetes insipidus (zuiver waterverlies)
  • diabetes mellitus (hypotoon vloeistofverlies)
• opname van meer Cl dan Na
  • Cl-houdende zouten
  • parenterale voeding
  • hypertone infusie
  • zoutintoxicatie
• groter verlies aan Na dan Cl
  • dundarmdiarree
• renale retentie van Cl
  • nierfalen
  • renale tubulaire acidose
  • hypoaldosteronisme
  • ketoacidose iam diabetes mellitus
  • chornische respiratoire alkalose (tgv verminderde renale HCO3-retentie)
  • kaliumsparende diuretica (spironolactone)
  • acetazolamide

Fysiologie

Chloride is het belangrijkste anion in de extracellulaire vloeistof. Het speelt een belangrijke rol in de waterbalans en zuur-base evenwicht.

Dietair Cl wordt absorbeerd in het ileum en samen met Na in het jejenum en distale colon. De zoutabsorptie is de drijvenende kracht voor de waterreaborptie.

De homeostase wordt in hoofdzaak door de nieren geregeld. Meer dan de helft van het gefilterde Cl wordt gereabsorbeerd in de proximale tubuli. Onder invloed van aldosteron wordt ook in het distale nephron thv het ascenderende deel van de lus van Henle Cl gereabsorebeerd.

Referenties

• Manning: Electrolyte disorders. Vet. Clin. North Am. Small Anim. Pract. 2001;31:1289-321, vii-viii. PMID: 11727338.