Haptoglobine: verschil tussen versies

Uit wikilab
Ga naar: navigatie, zoeken
(Referenties)
k (20 revisions)
 
(15 tussenliggende revisies door 2 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
 +
|{{analyte
 +
|descr_nl = Haptoglobine
 +
|syn =
 +
|loinc = 4542-7
 +
|analyte_code =
 +
|request_code =
 +
|cat = Biochemie
 +
|subcat = Eiwitten
 +
|sample_type = Serum
 +
|sample_type_link= Serum
 +
|sample_volume = 250 µL (0.25 mL) urine
 +
|method =
 +
|freq =
 +
|delay =
 +
|unit = mg/dL
 +
|alt_unit = µmol/L
 +
|conv =  mg/dL x 0.1 = μmol/L
 +
|}}
  
Acute faze proteïne
+
==Indicaties==
{| class="wikitable"
+
*Differentiatie tussen extravasculaire en in vitro hemolyse enerzijds en intravasculaire hemolyse anderzijds
! Doelorganen
+
*Monitoring van intravasculaire hemolytische anemie
| Eiwitten
+
|-
+
! Staal
+
| Serum
+
|-
+
! Minimum hoeveelheid
+
|
+
|-
+
! Methode
+
|
+
|-
+
! Resultaat
+
|
+
|}
+
  
 +
==Referentie-interval==
 +
===Conversie===
 +
mg/dL x 0.1 = μmol/L
 +
μmol/L  x 10 = mg/dL
  
 
== Interpretatie ==
 
== Interpretatie ==
 +
===Verlaagd===
 +
*intravasculaire hemolyse, haptoglobine geraakt opgebruikt en de complexen worden snel door het RAS opgeruimd. Bij in vitro hemolyse blijft het gecomplexeerd haptoglobine aanwezig. Bij extravasculaire hemolyse wordt vrijgekomen hemoglobine door weefselmacrofagen opgeruimd. In beide gevallen blijft de serumconcentratie normaal.
  
Pieken in de α2-fractie van het electroforetogram kunnen hoofdzakelijk toegeschreven worden aan Hap.
+
===Verhoogd===
 +
*Inflammatie
  
Hap bindt aan hemoglobine. Fysiologisch kan men dit interpreteren als een poging om in een letsel  vrijgekomen Hgb en zijn ijzer te conserveren en onbeschikbaar te maken voor microorganismen.
+
==Fysiologie==
 +
Haptoglobine wordt hoofdzakelijk in de lever geproduceerd. Het heeft een sterke affiniteit voor vrijgekomen hemoglobine. Het gevormde complex wordt verwijderd door het reticulo-endotheliale systeem. Dit voorkomt dat de nieren beschadigd geraken door het oxiderend effect van hemoglobine. Bovendien worden ijzer en aminozuren van het vrijgekomen hemoglobine gerecycleerd en aldus onbeschikbaar voor eventuele micro-organismen.
  
 
==Referenties==
 
==Referenties==
{{Reflist}}
 
 
 
<ref>{{#pmid:1767999}}</ref>
 
<ref>{{#pmid:1767999}}</ref>
 +
<ref>{{#pmid: 22472537}}</ref>
 +
 +
{{Reflist}}
  
 
==Links==
 
==Links==

Huidige versie van 22 jan 2014 om 13:12

|

Benamingen en codes
Omschrijving Haptoglobine
Synoniemen
Loinc 4542-7
Code
Aanvraagcode
Afname en methode
Staal Serum
Min volume (?) 250 µL (0.25 mL) urine
Methode
Rapportering
Rubriek Biochemie
Subrubriek Eiwitten
Frequentie
Doorlooptijd
Eenheid mg/dL
Alt. Eenheid µmol/L
Conversie mg/dL x 0.1 = μmol/L

Indicaties

  • Differentiatie tussen extravasculaire en in vitro hemolyse enerzijds en intravasculaire hemolyse anderzijds
  • Monitoring van intravasculaire hemolytische anemie

Referentie-interval

Conversie

mg/dL x 0.1 = μmol/L 
μmol/L  x 10 = mg/dL

Interpretatie

Verlaagd

  • intravasculaire hemolyse, haptoglobine geraakt opgebruikt en de complexen worden snel door het RAS opgeruimd. Bij in vitro hemolyse blijft het gecomplexeerd haptoglobine aanwezig. Bij extravasculaire hemolyse wordt vrijgekomen hemoglobine door weefselmacrofagen opgeruimd. In beide gevallen blijft de serumconcentratie normaal.

Verhoogd

  • Inflammatie

Fysiologie

Haptoglobine wordt hoofdzakelijk in de lever geproduceerd. Het heeft een sterke affiniteit voor vrijgekomen hemoglobine. Het gevormde complex wordt verwijderd door het reticulo-endotheliale systeem. Dit voorkomt dat de nieren beschadigd geraken door het oxiderend effect van hemoglobine. Bovendien worden ijzer en aminozuren van het vrijgekomen hemoglobine gerecycleerd en aldus onbeschikbaar voor eventuele micro-organismen.

Referenties

[1] [2]

  1. Solter et al.: Haptoglobin and ceruloplasmin as determinants of inflammation in dogs. Am. J. Vet. Res. 1991;52:1738-42. PMID: 1767999.
  2. Zaldívar-López et al.: Haptoglobin concentration in galgos and greyhounds. Vet. Rec. 2012;170:496. PMID: 22472537. DOI.

Links

Wikipedia