Eiwit urine: verschil tussen versies
| Regel 3: | Regel 3: | ||
|descr_nl = Eiwit urine | |descr_nl = Eiwit urine | ||
|syn = Proteïnurie | |syn = Proteïnurie | ||
| − | |loinc = | + | |loinc = 57735-3 |
|analyte_code = UEIW1 | |analyte_code = UEIW1 | ||
|request_code = 4000 | |request_code = 4000 | ||
| Regel 72: | Regel 72: | ||
Toediening van potentiële nefrotoxische geneesmiddelen (aminoglycosiden) moet onmiddellijk stopgezet worden. Aminoglycosiden veroorzaken typisch eerst proteinurie vooraleer ze azotemie teweegbrengen. | Toediening van potentiële nefrotoxische geneesmiddelen (aminoglycosiden) moet onmiddellijk stopgezet worden. Aminoglycosiden veroorzaken typisch eerst proteinurie vooraleer ze azotemie teweegbrengen. | ||
Eiwitten met een MG >60.000 - 65.000 daltons en negatief geladen proteïnen (zoals albumine) worden normailter door de glomerulaire barrière weerhouden. Doorgelaten eiwitten worden grotendeels in de proximale tubuli geherresorbeerd. Het weinige eiwit dat steeds in normale urine wordt aangetroffen is voor 50% afkomstig van door de tubuli, lagere urinewegen en genitaaltractus gesecreteerde enzymes, Ig’s en mucoproteïnen. | Eiwitten met een MG >60.000 - 65.000 daltons en negatief geladen proteïnen (zoals albumine) worden normailter door de glomerulaire barrière weerhouden. Doorgelaten eiwitten worden grotendeels in de proximale tubuli geherresorbeerd. Het weinige eiwit dat steeds in normale urine wordt aangetroffen is voor 50% afkomstig van door de tubuli, lagere urinewegen en genitaaltractus gesecreteerde enzymes, Ig’s en mucoproteïnen. | ||
| + | ==Referenties== | ||
| + | {{Reflist}} | ||
[[Category:LabWijzer]] | [[Category:LabWijzer]] | ||
Versie van 21 jan 2013 om 22:33
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Indicaties
- Routine urineonderzoek
- elke urinewegaandoening
- oligurie, polyurie, polydipsie
Staalname
Urine steeds afnemen vooraleer vloeistoftherapie ingezet wordt Gebruik geen bewaarmiddel Vermijd contaminatie met genitale secreten
Interpretatie
Oorzaken
Belangrijkste oorzaak van proteïnurie is urineweginfectie/inflammatie. Na genezing moet het afwezig zijn in de urine. Andere oorzaken zijn hoge bloeddruk, rechter hartfalen en urinewegbloeding. Nefrose tgv glomerulonefritis en renale amyloïdose wordt geassocieerd met erge proteïnurie. De etiologische diagnose hiervan is echter moeilijk en zeer uitgebreid. Soms bij katten met iLUTD.
Voorbijgaande proteinurie heeft vele oorzaken (koorts, sterke inspanning, toevallen en veneuze stuwing van de nieren) en is zelden van belang.
Persisterende proteinurie zonder verdere tekens van inflammatie/infectie/hematurie vereist verder onderzoek. Men dient bedacht te zijn voor amyloidose, glomerulonefritis, ehrlichiose (hond) of multipel myeloma. Kan eerder in de urine verschijnen dan er veranderingen optreden in het Sg en serum ureum en creatinine.
Ernst
Interpreteren in combinatie met het Sg en sediment. In geconcentreerde urine (>1.035) is 1+ normaal, omgekeerd is een lichte proteinurie bij laag Sg ernstiger dan dezelfde hoeveelheid in een meer geconcentreerde urine. Indien de ernst van de proteïnurie moeilijk in te schatten is moet men eiwit/kreatinine in urine berekenen (zie aldaar). Adhv andere resultaten moet men differentiëren tussen prerenale, renale en postrenale oorzaken.
Mild tot matig, < 1 g/L, meestal tgv een tubulusletstel
Erge proteïnurie > 1 g/L, nefrose, altijd tgv glomerulair letsel
Nefrotoxiciteit
Toediening van potentiële nefrotoxische geneesmiddelen (aminoglycosiden) moet onmiddellijk stopgezet worden. Aminoglycosiden veroorzaken typisch eerst proteinurie vooraleer ze azotemie teweegbrengen. Eiwitten met een MG >60.000 - 65.000 daltons en negatief geladen proteïnen (zoals albumine) worden normailter door de glomerulaire barrière weerhouden. Doorgelaten eiwitten worden grotendeels in de proximale tubuli geherresorbeerd. Het weinige eiwit dat steeds in normale urine wordt aangetroffen is voor 50% afkomstig van door de tubuli, lagere urinewegen en genitaaltractus gesecreteerde enzymes, Ig’s en mucoproteïnen.
