Enrofloxacine
Enrofloxacine behoort tot de quinolones. De bacteride werking is het gevolg van inhibitie van proteïnen (topo-isomerasen), meer bepaald Topoisomerase II (ook bekend als DNA-gyrase) (Gram-) en Topoisomerase IV (Gram+). Deze zijn verantwoordelijk voor de stabilisatie van de driedimensionele structuur van het bacterieel DNA.[1][2]
Door hun sterk lipofiel karakter is er een grote weefseldistributie, met goede penetratie naar bronchiale secreties, been, kraakbeen en prostaat. Concentratie van deze stoffen in macrofagen en neutrofielen leidt tot een hoge concentratie ter hoogte van de ontstekingsplaatsen. De urinaire concentratie kan 10 maal hoger zijn dan de plasmaconcentratie.[2]
Inhoud
Spectrum
Het antibacteriëel spectrum omvat Gram-negatieven, mycoplasmen en rickettsias [2], en zelfs Mycobacteria [3], maar weinig actief tegen anaeroben. De activiteit tegenover Gram-positieven is variabel: Staphylococcen wel, Streptococcen niet.
Indicaties[4]
Hond en kat
- wondinfecties
- infecties van de urogenitale tractus door gevoelige E. Coli of Proteus mirabilis
- infecties van de ademhalingswegen
- infecties van het spijsverteringsstelsel
- huidinfecties
Paard
Konijn
- infecties met gevoelige Pasteurella multocida
- infecties met gevoelige Escherichia coli
Vogels
- Duiven: infecties met gevoelige Salmonella enterica.
- Kippen:
- infecties met gevoelige Mycoplasma spp.
- coli-septicemie en coli-bacillosis veroorzaakt door gevoelige E. coli
- pasteurellose (cholera) veroorzaakt door gevoelige Pasteurella multocida
- pullorose en andere Salmonellosen veroorzaakt door gevoelige Salmonella
Posologie
Hond
- 5 mg/kg SC,PO pd (5-10d)[2]
Niet aan honden <1 jaar.
Kat
- 5 mg/kg SC,PO sid (5-10d)[2]
Paard a,[5]
- 5 mg/kg q IV, IM sid
- 7.5–10 mg/kg PO sid
a off-label gebruik
Konijn
IM kan ook maar limiteer het aantal injecties, kan spiernecrose en steriele abcessen veroorzaken.[8]
Vogels
- duif: 200 ppm in drinkwater (5d)[2]
- kip, kalkoen: 10 mg/kg in drinkwater (min 3d, bij salmonellose: 5d)[2]
- papegaaien: 125-1000 mg/kg voedsel pd of 10-20 mg/kg PO pd[9]
Niet aan duiven bestemd voor menselijke consumptie.
Reptielen[10]
- 5-10 mg/kg PO,SC,IM,ICe
IM toediening is pijnlijk en kan tot weefselnecrose en steriele abcessen leiden.
Kan verkleuring of weefselnecrose veroorzaken wanneer SC toegediend.
Referenties
- ↑ "Baytril Mechanisms of Action 2001". http://www.animalhealth.bayerhealthcare.com/fileadmin/media/baytril/pdf_companion/kap3.pdf.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 "BCFI (blauwe boekje)". http://www.bcfi-vet.be/nl/texts/NAMOOOL1JL2o.php.
- ↑ Studdert & Hughes: Treatment of opportunistic mycobacterial infections with enrofloxacin in cats. J. Am. Vet. Med. Assoc. 1992;201:1388-90. PMID: 1331001.
- ↑ Synthese bijsluiters
- ↑ Proceedings of the Annual Convention of the AAEP 2001 Pdf
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Textbook of rabbit medicine; Frances Harcourt-Brown; 2001; ISBN 0 7506 4002 2
- ↑ Rhody: Unilateral nephrectomy for hydronephrosis in a pet rabbit. Vet Clin North Am Exot Anim Pract 2006;9:633-41. PMID: 16931384. DOI.
- ↑ Hernandez-Divers, S., 2005. Rabbits. In: Carpenter, J.W. (Ed.), Exotic Animal Formulary. Elsevier Saunders, St. Louis, MO, pp. 409–444.
- ↑ Lindenstruth & Frost: [Enrofloxacin (Baytril)--an alternative for psittacosis prevention and therapy in imported psittacines]. DTW. Dtsch. Tierarztl. Wochenschr. 1993;100:364-8. PMID: 8223239.
- ↑ Exotic Animal Formulary, 3rd Edition; J Carpenter; 2005; ISBN 9780721601809
